Ziektewinst of
Alles wat je doet om maar niet te hoeven veranderen…
In een eerder blog heb ik al eens geschreven over ziektewinst. Dit is hetgeen waar je je aan vast houdt, bewust of onbewust, om niet te veranderen. Binnen de therapie lijkt dit heel tegenstrijdig. Want je komt toch juist bij mij om te veranderen? Dit klopt niet altijd. Want er zijn redenen waarom mensen bewust, maar veel meer nog onbewust, aan hun probleem vast houden.
Onbewust vasthouden aan de ziekte.
Je kent het wel. Je loopt al jaren met een probleem rond, waarvoor je al bij verschillende therapeuten geweest bent. Na iedere therapeut heb je weer een opleving, maar op een gegeven moment wordt je toch weer met hetzelfde probleem, al dan niet in een andere hoedanigheid geconfronteerd. Hoe komt dit dan? Want de therapeut heeft zijn werk toch goed gedaan?
De therapeut heeft zijn werk zeker goed gedaan. Hij heeft zich op jou probleem gericht, en is hier probleemoplossend mee te werk gegaan. Wanneer je echter alleen maar probleemoplossend werkt, zal het probleem niet verdwijnen. Aan veel problemen waar je mee geconfronteerd wordt ligt een diepere oorzaak ten grondslag. Wanneer deze diepere oorzaak niet aangepakt wordt, zal het probleem steeds weer terugkomen.
Hoe komt dat, dat het probleem iedere keer terugkomt?
Een probleem heeft een functie. Het probleem is gedrag van de cliënt. Het vertonen van dit gedrag heeft een oorsprong. Het is ergens ontstaan. En ook al is dit gedrag nog zo storend voor de cliënt, toch heeft het een functie. Het heeft gedurende het leven van de cliënt een beschermende functie gehad. Ik ga even terug naar het schema uit het vorige blog:
Ergens in het leven ben je in een situatie gekomen die niet prettig voor je was. Dit voelde je. Dit wilde je dus niet, dus ging je daar je gedrag op aan passen. Het gedrag wordt ontwikkeld vanuit de gedachte die ontstaat uit het gevoel. Je wilt dit niet meer, dus moet je je anders gedragen. Nu ik dit gedrag vertoon, doet deze situatie zich niet meer voor, dus, hou ik vast aan dit gedrag.
Hmmm… een beetje een theoretisch verhaal. Laat ik het beeldend maken.
Vader en moeder hebben ruzie. (situatie die het kind niet leuk vind, en niet mee wil maken) Kind wil dit niet. (negatief gevoel bij het kind. Het kind wil dit niet voelen dus gaat een gedrag koppelen aan dit gevoel)Het kind loopt weg, (gedrag) om de ruzie niet te horen en heeft rust.
Voor nu is dit een heel effectief gedrag, waarmee het kind rust krijgt. Dit gedrag wordt dus opgeslagen. Iedere keer dat een kind weer in een conflict situatie komt, of meemaakt bij derden, vlucht het dus weg. Op een gegeven moment is dit gedrag niet meer wenselijk. Je kan niet altijd weglopen voor je problemen.Dit weglopen kan in de letterlijke vorm, of in de figuurlijke. Je kan letterlijk weglopen, of in de figuurlijke zin je systemen afsluiten. Deze figuurlijke zin kan dan zorgen voor absences bij de cliënt, dissociatie, of onduidelijke ziekteverschijnselen, waardoor de cliënt ziek kan blijven, en confronterende situaties uit de weg gaat. Dit is slechts een voorbeeld. De voorbeelden die ik gebruik, zijn echter heel actueel. De oorzaak van absences, dissociatie, of onduidelijke ziekteverschijnselen liggen vaak in de jeugd, ten gevolge van trauma’s die ontstaan zijn door vervelende situaties. Vervelende situaties voor het kind, die hier een coping mechanisme voor ontwikkeld heeft.
Hetgeen dat je als kind leert, leer je moeilijk weer af. Het systeem werkt immers, en zo lang het werkt hoef je het niet te veranderen. Wanneer je ouder wordt ga je je echter anders gedragen, en passen de reactiepatronen van een kind niet meer bij het volwassen gedrag. Het kinderlijk gedrag gaat je in de weg zitten, gaat het probleem vormen waar je mee binnen komt bij de therapeut. Eerst ga ik als therapeut de ziektewinst goed uitvragen, om goed helder te hebben waar het probleem ontstaan is. Dan kunnen kinderlijke patronen pas afgeleerd worden. Deze patronen kunnen pas afgeleerd worden wanneer er ander, wenselijk gedrag tegenover komt te staan. Dit nieuwe gedrag implementeer je in een regressie of hypnosessie, waar je heel voorzichtig het inzicht brengt dat het resultaat van het kinderlijk gedrag ook met een meer wenselijk gedrag bereikt kan worden.
Op deze wijze wordt de ongewenste cyclus dus doorbroken. Je gaat handelen naar het nieuwe gedrag, want het oude gedrag is niet meer nodig. En het zal dus ook niet meer terug komen.
Binnen mijn praktijk ga ik op deze voorzichtige manier met mijn cliënten om. Jou problemen komen centraal te staan. We duiken diep in het verleden om te achterhalen wanneer je dit gedrag aangeleerd hebt. En op een subtiele wijze, waarbij niets gek is, en alles kan, wordt het gedrag omgezet naar wenselijk gedrag, waardoor het ongeluk dat je altijd leek te achtervolgen, omgekeerd wordt, en je de eerste stappen naar een echt succesvol leven kan zetten!
Wil je meer weten over hypnosetherapie en regressietherapie, lees hier dan meer over op de site onder: meer informatie over de therapieën. Staat het je aan wat je leest, en wil je ook de eerste stap maken naar een succesvol leven? Neem dan contact op!
Reageer op dit bericht, en maak kans op een meditatie MP3!
© Evert Kruijt, 2013
Ik sluit me helemaal aan bij dit blog.
Het is eenvoudiger om een “ziekte” te gebruiken om maar niet te hoeven veranderen.
Als je een bepaalde blokkade eenmaal hebt doorbroken ga je op weg naar een leven waarin je je vrijer voelt.