Wat voel ik?
Over gevoelens en therapie
Binnen mijn praktijk staat voelen heel centraal. Voelen is een zeer essentieel deel van ons leven, waar helaas weinig aandacht aan wordt besteed. Dit komt omdat de nadruk van deze maatschappij vooral bij het denken ligt. Laatst vertelde iemand mij, dat de hersenen het domste deel van het lichaam zijn, omdat ze altijd maar vragen. Een beetje als het vijfjarig kind, dat constant vraagt: ‘Waarom?’. Ik kan mij in deze bewering goed vinden. Juist het denken overheerst het gevoel. Via het denken gaan mensen gevoel ook interpreteren, willen het begrijpen, willen er wat mee doen. In plaats van het gevoel er gewoon laten zijn. En wie zegt dat je gevoel goed interpreteert?
Hoe werkt dit nu met gevoel?
Laten we beginnen met de eerste regel. Gevoel komt altijd vanuit jou zelf. Je kan geen gevoel van iemand overnemen, iemand kan jou geen gevoel opleggen. Achter deze stelling zit een deel verantwoordelijkheid. Als mens ben jij verantwoordelijk voor alles wat je doet, denkt en voelt. Dit kan je op niemand afschuiven. Helaas gebeurt dit maar al te vaak. Ik zal er wat voorbeelden van geven.
Een student komt iedere keer te laat voor college. Ze is hier door de docent al verschillende malen aangesproken. En iedere keer heeft de student een verklaring die zeer plausibel is. De tram kwam te laat, waardoor ik de aansluiting op centraal station mistte. (Schuld ligt bij de aanbieder van het openbaar vervoer). Je kan natuurlijk ook een tram eerder nemen, waardoor je iets meer speling hebt voor zulk soort aansluitingen.
Dit is een heel praktisch voorbeeld. Met gevoelens kan dit ook. Helaas wordt hier in het nieuwetijdsdenken nog al eens misbruik van gemaakt.
‘Ik ben hooggevoelig, en ik voel wat jij denkt. Ik voel dat jij gevoelens voor mij hebt, waardoor ik besloten heb je niet meer te willen treffen.’ Hier wordt hooggevoeligheid als smoes aangewend om geen verantwoordelijkheid te nemen voor de gevoelens die in de persoon omgaan.
of
Dat ik me zo rot voelt komt door jou negatieve gedrag…
Je bent zelf verantwoordelijk voor het gevoel in je. In dit geval raakt iemand iets in een hooggevoelig persoon. Hierin zit een belangrijk leermoment. Want wanneer je besluit de oorzaak van dit gevoel buiten je te leggen, fiets je aan dit leermoment voorbij. Wanneer je bij je eigen gevoel blijft, en kijkt wat er in je geraakt wordt, kan je gaan kijken naar dit stuk dat heling kan gebruiken. Op deze wijze kan de persoon die je in dit gevoel raakt een werkelijke bijdrage aan je leven leveren.
Dus.
Je gevoelens geven belangrijke informatie. Zulke belangrijke informatie, dat ze werkelijk levensveranderend kunnen zijn. Natuurlijk komen hier ook wel je hersens bij kijken, maar nu doe je dit op een andere wijze. Je gaat geen gebruik maken van je begrijpend vermogen, maar maakt gebruik van je geheugen. Je gebruikt de hersenen dan niet om te interpreteren, je gebruikt ze om na te gaan waar je geraakt wordt, en waar dit gevoel vandaan komt. Je gaat dus eigenlijk meer naar je gevoelsgeheugen kijken.
Wanneer een cliënt bij mij in de praktijk komt is het zo dat de kern van het probleem van de cliënt terug te voeren is, naar de eerste keer dat dit gevoel zich voor deed. Omdat dit gevoel niet prettig is wordt de exacte tijd van het ontstaan vaak verdrongen, en valt dit dus via bijvoorbeeld hypnosetechnieken of regressietechnieken te achterhalen. Een andere, nieuwere techniek is deze van biofeedback, doormiddel van Touch for Health. Hier kan doormiddel van spiertest technieken het exacte tijdstip van het ontstaan van het gevoel bepaald worden.
Samenvattend:
- Jij bent verantwoordelijk voor je gevoel. Altijd. Je kan hier nooit de schuld voor bij een ander leggen
- Gevoel bevat belangrijke, misschien wel de belangrijkste, informatie over jezelf.
- Deze informatie is de sleutel naar verandering.
- De oorzaak van onprettige gevoelens liggen in het verleden. Om deze gevoelens niet meer mee te maken, passen we ons gedrag aan, wat ons later in de weg kan staan.
- Door naar de oorsprong van de gevoelens te kijken, en hier doormiddel van therapieën mee aan de slag te gaan kunnen we werkelijk voorkomen dat deze onprettige gevoelens als een mokerslag binnen komen.
Verandering van jezelf ligt voornamelijk in je gevoel, in het gevoel dat een gebeurtenis of een persoon in je opwekt, en in het bijbehorende gevoelspatroon wat daar bij hoort. Daarom is het werken binnen de praktijk van VRIJ!!! constant werken met je gevoel. Niet door het negatieve gevoel te ontkennen maar te ontdekken. En dit wordt het uitgangspunt naar een bestaan waar een prettig gevoel de boventoon voert!
Zorgen jou gevoelens ook dat je iedere keer weer in een situatie terecht komt die je niet wil? Neem dan eens contact op voor een vrijblijvend voorgesprek!
Reageer op dit bericht en win een geleide meditatie mp3!
© Evert Kruijt, 2013
Mooie blog
Ik wil graag iets toevoegen over Hsp
Hsp ers voelen extra sterk de gevoelens andere, wat wel eens vergeten wordt dat de mind een oordeel geeft aan deze gevoelens, Aan gevoelens die Hsp ers als goed bestempelen hebben ze in t algemeen geen last van ,maar de kunst is om geen oordeel te leggen op energien die je van andere voelt, dan stroomt het gewoon door je heen.Sommige Hsp ers houden de gevoelens van andere echter vast in hun systeem, Dit komt omdat hun ware zelf ,hun eigen essentie, wie je werkelijk bent niet krachtig genoeg is. Deze energie kun je sterker maken door dingen te doen die voor jou goed voelen, zo kom je steeds meer in jou kracht, je voelt dan nog steeds energien van andere maar omdat jou eigen unieke essentie, je ware zelf krachtig is kun je deze gewoon door je heen laten stromen zonder oordeel.
ik wil Arianne bedanken voor haar reactie op het blog van Evert. Haar woorden sluiten naadloos aan bij de situatie van een cliënt van mij; ik zal haar uitleg voorleggen om mijn cliënt meer duidelijkheid te verschaffen.
Omdat ik zelf veel levenservaring, kennis en wijsheid heb opgedaan en mediamiek ben, kan ik het niet helemaal eens zijn met hetgeen hier wordt gesteld. Wat je voelt en ervaart in je leven kan zowel uit je socialisatie-verleden komen, als vanuit karmische ervaringen uit vorige levens. Het een hoeft niet los te staan van het andere. Alleen maar kijken naar je eigen leven en wat zich daarin heeft afgespeeld, is voor mij te beperkend. Ten slotte is deze tijd van wereldwijde kosmische transformatie die zijn weerga niet kent voor veel mensen gevoelsmatig èn verstandelijk vaak onbegrijpelijk, waardoor er veel, heel veel, mensen in verwarring raken.
Ik zou ook willen stellen dat je niet alleen verantwoordelijk bent voor je eigen gevoelens, maar dit nog een stapje verder zetten: je bent verantwoordelijk voor je eigen leven. Met alles wat daarbij hoort. Bij het (h)erkennen van negativiteit in jezelf en in anderen, is een kosmisch beeld van alles wat er op aarde en in het universum speelt, zowel op macro- als op microkosmisch niveau, van wezenlijk belang.
Beste Evert ,
Bij deze nog een reactie op de laatste reactie.
“je bent verantwoordelijk voor je eigen leven.Met alles wat daarbij hoort. Bij het (h)erkennen van negativiteit in jezelf en in anderen, is een kosmisch beeld van alles wat er op aarde en in het universum speelt, zowel op macro- als op microkosmisch niveau, van wezenlijk belang.”
Voor Hsp ers is het van wezenlijk belang om eerst te weten en te voelen wie zij werkelijk zijn, hun eigen essentie voordat ze zich bezig houden met het grotere geheel, als je niet weet wie je in wezen bent raak je in de war en kun je je zelf volledig kwijt raken in het grotere geheel
Juist door geen oordeel te geven aan je gevoelens of de gevoelens die je van andere voelt, mag alles er zijn vanuit de onvoorwaardelijke liefde voor jezelf en voor andere, zo ervaar je alles ten volle: verdriet hartstocht, plezier, pijn en ben je verbonden met alles en iedereen.
Maar veel hsp ers gaan nu eenmaal in eerste instantie in de verkramping als ze negatieve gevoelens voelen, en gaat hun hart op slot, zetten zij de kracht van wie zij werkelijk zijn op slot en raken ze in de war omdat ze geen onderscheid meer kunnen maken wat vanuit hun ware essentie komt en wat vanuit de ander komt en raken ze de verbinding met wie zij werkelijk zijn kwijt . Juist door in eerste instantie geen oordeel te geven aan gevoelens leren zei hun hart en hun verbinding met alles en iedereen in openheid te ervaren, zonder zichzelf kwijt te raken en zo leren zij op den duur met alles en iedereen verbonden te zijn vanuit onvoorwaardelijke liefde en in hun eigen kracht te blijven en verantwoordelijk te zijn voor je leven.