Wakkere wachters, Durruk Goutrug

• 28 januari 2014
• Evert
• Geen categorie

Wakkere wachters, Durruk Goutrug

Op zij, op zij, op zij,  maak plaats maak plaats, maak plaats….

Soms ontmoet ik mensen, die, wanneer ik vraag, hoe het hen gaat, steevast antwoorden met: ‘Ja druk hè.’

Druk. Hetgeen wat eigenlijk heel slecht voor ons is, is verworden tot een teken dat het goed met je gaat. Want je moet het wel druk hebben. Hollen rennen draven, en vooral een overvolle agenda hebben, want dan ben je succesvol. Het justitieel incassoburo vaart er wel bij, want om op tijd bij de volgende afspraak te zijn, trap je gewoon een beetje dieper het gaspedaal in. Heel herkenbaar trouwens, want ook ik lever op deze wijze mijn onvrijwillige bijdrage aan het Nederlandse wegennet.

Wanneer is dit nu toch ontstaan? Het ontstaat (helaas) steeds vroeger. De prestatiemaatschappij, dringt de oase van rust van de kleuterschool binnen. Ook hier moeten al punten gegeven worden, over hoe je de blokjes op elkaar stapelt, of je netjes binnen de lijntjes kleurt, want, leren moet wel meetbaar zijn.

De prestatiemaatschappij. De wereld van Durruk goutrug. Durruk Goutrug komt voor in de Tao van Poe. Janneman Robinson heeft een briefje opgehangen voor zijn vriendjes in het Poe hoekje,dat hij geen tijd heeft. Hij schrijft, zoals kinderen dat doen, Durruk. Goutrug. Hij bedoelt te zeggen dat hij het druk heeft, en weer gauw terug komt. Janneman is het slachtoffer geworden van de prestatiemaatschappij. Het is bekend dat kinderen tussen hun vijfde en tiende jaar, alles leuk vinden, en maar geen keuze kunnen maken over wat ze willen doen. Wanneer ouders hen dan niet op de juiste wijze begeleiden, rijden ze op Zaterdag ochtend paard, gaan ze zaterdagmiddag naar de Scouting, hebben ze laat in de middag nog een kinderfeestje, hebben ze amper tijd voor het avondeten, en stuiteren ze hyperactief naar bed, waar ze dan na een half uur weer naast staan, want, ze kunnen niet slapen.

Kinderen hebben naast activiteit ook rust nodig. In Italië noemen ze dat ‘dolce far niente’. Het zalige nietsdoen. Lekker onderuit hangen, kijken hoe blauw de hemel is, en hoe het gras groeit. Dit is het punt waar ik af dreig te dwalen….

Ik heb ze ook net achter de  rug. Van die weken waarin ik bergen werk heb verzet, en nu vruchten mag plukken van hetgeen ik gedaan heb. Met als gevolg dat ik de vorige keer een nieuwsbrief de deur uit heb gedaan die wemelde van de stijl en spelfouten. Waardoor ik binnen deze prestatiemaatschappij juist het averechtse effect krijg. Want het staat niet erg professioneel.

Nu hebben we Durruk Goutrug wel genoeg gekraakt. Doet hij dan helemaal niets goed? Toch wel. Hij heeft een grote functie. Hij zorgt er voor dat je al je talenten benut, en zelfs uit weet te bouwen. Hij haalt op een harde wijze je beste kanten naar boven.  Hij zorgt dat je wat bereikt, dat je succesvol bent, dat je stabiliteit creëert. En hij creëert nog iets belangrijks. Hij creëert waardering. Doormiddel van waardering laat hij het innerlijk kindje groeien. Want ieder innerlijk kind wil waardering. En daar rent Durruk Gutrug de benen voor uit zijn lijf.

De tegenpool is de klassieke lanterfanter, de zwerver, die, zoals ze dat in Tsjechië zeggen, de vensters van de goede God bekijkt. Lekker niets doen, gewoon even een filmpje kijken, en niet al bezig zijn met de afwas, terwijl je eigenlijk nog aan het eten bent. Inmiddels is er vanuit de alternatieve hoek (ik ook! ik ook!) een tegenbeweging. Meditatie, mindfullness, yoga, alle registers worden open getrokken om mensen weer tot rust te brengen. Met als gevolg dat dit dan ook in de overvolle agenda gepropt wordt… Nog meer werk er bij! Nu wordt het dus zaak te luisteren naar wat er in die wijze lessen gezegd wordt. Breng rust in je leven! Water in nap, sop in een emmer. Hoe mooi zijn de dagelijkse dingen! Natuurlijk moeten er dingen gebeuren. Maar gaan die niet veel sneller, wanneer je die met aandacht doet? En dat is waar het om draait in Mindfullness, of, zijn oudere broertje, de zen meditatie. Als je eet, eet je, als je drinkt drink je, als je vrijt, vrij je. En je ben niet tijdens het eten al met je hoofd bij de afwas, en als je aan de afwas staat, je alvast aan je komende vrijpartij denkt. Want waar denk je dan aan, als je gaat vrijen… laat maar… hoef ik niet te weten…

Durruk Goutrug wil dus waardering voor het innerlijke kindje. Maar moet dit door rennen, hollen en draven? Volgens mij loop je het innerlijke kindje hard voorbij. Zo hard, dat het verdrietig in een hoekje kruipt, en zich helemaal niet meer ontplooit.  Dus, je moet even de rem aantrekken, en terug naar de tegenpool. De lanterfanter. Ga ook eens naar de wolken kijken. (plan, als het nodig is, het in, in je agenda). Luister eens waar je werkelijk behoefte aan hebt. Ga voor jezelf eens na. Wat deed je als kind het liefst? Geef jezelf hier ook eens tijd voor.

En al die drukke dingen dan?  Dit kan je oplossen door focus. Richt je op één ding, en focus je daar op. Zo kan je in het leven je doel bereiken. Het is goed om je doel, zeker als ondernemer, zo helder mogelijk te stellen. Waar ligt je passie? Wanneer je dit gevonden hebt, stel je aan de hand van je passie doelen voor je leven. Zie dit doel voor je, zo levendig mogelijk. Nu ga je per dag subdoelen voor die dag opstellen. Subdoelen, die er voor zorgen dat je je uiteindelijke doel gaat bereiken. Hierin is focus heel belangrijk. Nu heb ik een nieuw concept in mijn pakket opgenomen dat je daar mee kan helpen. Wil jij dus gefocussed aan het werk om je doelen van de dag, en daarmee je levensdoel te bereiken? Dan bied ik je en proefweek van dit nieuwe concept aan. Zin in een proefweekje Wake Up Call? Neem dan contact op, en ik heb een leuke aanbieding voor je! Want misschien is het nu wel tijd voor jouw wake up Call!

Staat rust ook op jouw lijstje?
Hoe wil je dit vormgeven?
Schrijf hoe jij je rust vormgeeft…

…en win gratis het drie stappenplan voor meer dagelijkse focus van The Wake Up Call!

© 2014, Evert Kruijt